W
czwartek, 09.11.2017 roku, odbyła się wycieczka szkolna z udziałem klas
trzecich gimnazjum do Oświęcimia, do muzeum KL Auschwitz-Birkenau. W skład
obozu wchodzą trzy kompleksy -KL Auschwitz, KL Birkenau (Auschwitz II) i KL
Monowitz (Auschwitz III).
Na początku zwiedzania i zgłębiania
tajemnic obozu obejrzeliśmy film ukazujący historię jednego z więźniów
Auschwitz, któremu, wraz ze swymi trzema towarzyszami, udało się uciec z więzienia
w przebraniu SS-manów. Dowiedzieliśmy się też, że nie była to pierwsza tego
typu ucieczka z obozu w historii Auschwitz. Bohaterowie ekranizacji tej akcji
opowiadali o mrocznej, śmiertelnej rzeczywistości i codzienności, z jaką
musieli borykać się ludzie, przetrzymywani w "fabryce śmierci".
Rzucające się w oczy propagandowe napisy, drut kolczasty pod prądem, szubienice
oraz huki oddawanych strzałów były tam na porządku dziennym. W okresie II wojny
światowej życie straciło w obozie około 1,2 miliona ludzi.
Na dalszym etapie wycieczki,
zwiedziliśmy część obozu, która mieści się w Oświęcimiu. Znajdują się tam
ceglane budynki, w których niegdyś mieściły się obozy kobiecie oraz
pomieszczenia przeznaczone dla innych jeńców (np. radzieckich jeńców
wojennych), wnętrza więzienne, gdzie odbywano kary za naruszenia prawa
obozowego, a także budynki administracji. Teraz w tych tzw. blokach mieszczą
się sale z ekspozycjami muzealnymi, zdjęciami oraz przedmiotami pozostawionymi
bądź znalezionymi na terenie obozu.
Kolejną część wyjazdu spędziliśmy na
terenie kompleksu KL Birkenau, w Brzezince (Auschwitz II). Znajdowały się już
tam nieco inne budynki, aniżeli Oświęcimiu. Drewniane baraki, krematoria,
zespoły komór gazowych, wartownie, latryny itd.- to wszystko rozmieszczone na
obszarze około 140 ha grząskiej ziemi. Warunki, jakie panowały w tych trzech
kompleksach obozów koncentracyjnych, są dla nas, współczesnych ludzi, żyjących
w XXI wieku, niewyobrażalne, a zachowanie i czyny ludzi wykonujących te
zbrodnicze uczynki - nieludzkie i bezlitosne.
Dla jednych wycieczka była chwilą
refleksji, współczucia, dla innych ciekawą wyprawą, lecz z pewnością dla
każdego była cennym życiowym doświadczeniem, ważną i pouczającą lekcją
zapadającą w pamięć. Opowieść o tysiącach ludzkich istnień, które przestawały
egzystować na deskach komór gazowych i więzień, była poruszająca i wzbudzała
szacunek i respekt w niejednym zwiedzającym.
"Niechaj na wieki będzie krzykiem rozpaczy i
przestrogą dla ludzkości to miejsce, w którym hitlerowcy wymordowali około
półtora miliona mężczyzn, kobiet i dzieci, głownie Żydów z różnych krajów
Europy".
Tekst umieszczony pod
Międzynarodowym Pomnikiem Ofiar Obozu w kilkunastu językach.