Trzecioklasiści w Oświęcimiu

         W czwartek, 09.11.2017 roku, odbyła się wycieczka szkolna z udziałem klas trzecich gimnazjum do Oświęcimia, do muzeum KL Auschwitz-Birkenau. W skład obozu wchodzą trzy kompleksy -KL Auschwitz, KL Birkenau (Auschwitz II) i KL Monowitz (Auschwitz III).

            Na początku zwiedzania i zgłębiania tajemnic obozu obejrzeliśmy film ukazujący historię jednego z więźniów Auschwitz, któremu, wraz ze swymi trzema towarzyszami, udało się uciec z więzienia w przebraniu SS-manów. Dowiedzieliśmy się też, że nie była to pierwsza tego typu ucieczka z obozu w historii Auschwitz. Bohaterowie ekranizacji tej akcji opowiadali o mrocznej, śmiertelnej rzeczywistości i codzienności, z jaką musieli borykać się ludzie, przetrzymywani w "fabryce śmierci". Rzucające się w oczy propagandowe napisy, drut kolczasty pod prądem, szubienice oraz huki oddawanych strzałów były tam na porządku dziennym. W okresie II wojny światowej życie straciło w obozie około 1,2 miliona ludzi.

            Na dalszym etapie wycieczki, zwiedziliśmy część obozu, która mieści się w Oświęcimiu. Znajdują się tam ceglane budynki, w których niegdyś mieściły się obozy kobiecie oraz pomieszczenia przeznaczone dla innych jeńców (np. radzieckich jeńców wojennych), wnętrza więzienne, gdzie odbywano kary za naruszenia prawa obozowego, a także budynki administracji. Teraz w tych tzw. blokach mieszczą się sale z ekspozycjami muzealnymi, zdjęciami oraz przedmiotami pozostawionymi bądź znalezionymi na terenie obozu.

            Kolejną część wyjazdu spędziliśmy na terenie kompleksu KL Birkenau, w Brzezince (Auschwitz II). Znajdowały się już tam nieco inne budynki, aniżeli Oświęcimiu. Drewniane baraki, krematoria, zespoły komór gazowych, wartownie, latryny itd.- to wszystko rozmieszczone na obszarze około 140 ha grząskiej ziemi. Warunki, jakie panowały w tych trzech kompleksach obozów koncentracyjnych, są dla nas, współczesnych ludzi, żyjących w XXI wieku, niewyobrażalne, a zachowanie i czyny ludzi wykonujących te zbrodnicze uczynki - nieludzkie i bezlitosne.

            Dla jednych wycieczka była chwilą refleksji, współczucia, dla innych ciekawą wyprawą, lecz z pewnością dla każdego była cennym życiowym doświadczeniem, ważną i pouczającą lekcją zapadającą w pamięć. Opowieść o tysiącach ludzkich istnień, które przestawały egzystować na deskach komór gazowych i więzień, była poruszająca i wzbudzała szacunek i respekt w niejednym zwiedzającym.

"Niechaj na wieki będzie krzykiem rozpaczy i przestrogą dla ludzkości to miejsce, w którym hitlerowcy wymordowali około półtora miliona mężczyzn, kobiet i dzieci, głownie Żydów z różnych krajów Europy".

Tekst umieszczony pod Międzynarodowym Pomnikiem Ofiar Obozu w kilkunastu językach.