Akademia bożonarodzeniowa 2016

22 grudnia w naszym gimnazjum odbyły się jasełka oraz wigilie klasowe. Przedstawienie przygotowali uczniowie klasy Ib pod pilnym okiem wychowawcy - pani Moniki Organy. Pomimo, iż uczniowie są pierwszy rok w naszej szkole, poszło im świetnie. Ich stroje były idealnie dopasowane do epoki, w jakiej musieli się znaleźć, aby dobrze odegrać swoją rolę. Świąteczny apel pozwolił nam przenieść się w inne, odległe czasy. Jednak okazało się, że problemy z jakimi borykali się Jezus i Maryja szukając schronienie są jak najbardziej współczesne, o czym przekonał nas film o uchodźcach, zaprezentowany na koniec przedstawienia. Akademię uświetnił zespół instrumentalno-wokalny „Kazik-Band”, działający  w naszym gimnazjum pod opieką pana Rafała Polegaja, pięknie śpiewając świąteczne przeboje. Dekoracje przygotowała pani Marta Jędrzejewska. Sprawami technicznymi zajęli się pan Rafał oraz  nasz niezawodny Damian Sawicki, zawsze chętny do pomocy.

Na koniec części oficjalnej rozstrzygnięto konkurs na kartkę bożonarodzeniową i życzenia w języku obcym. Wśród 34 przekazanych prac jury wyłoniło zwycięzców. Pierwsze miejsce zajęła Julia Waligóra z klasy IIa, drugie miejsce przypadło Aleksandrze Krzyczmonik z klasy IIIa, a ostatnie miejsce na podium zajęła Nadia Napieraj z klasy IIa. Dyplom za udział w konkursie „Auschwitz oczami współczesnego nastolatka” wręczono Klaudii Matyji z klasy IIIa.

Tradycją naszej szkoły jest wspólne kolędowanie. Każda klasa śpiewała wylosowaną wcześniej kolędę. Niektórzy śpiewali ciszej, a inni? No właśnie. Osoby, które nie czuły lęku przed publicznością oraz nie obawiały się krytyki śpiewały głośno, pomimo, że czasem zdarzyło im się troszkę zafałszować. Ale co z tego jeżeli sami się dobrze bawili? A to jest najważniejsze. I to właśnie oni wprawili wszystkich w dobry humor.

Przed akademią bożonarodzeniową każda klasa przygotowywała we własnych gronie wigilie i z pewnością były one spędzane w świątecznej atmosferze. Nie mogę opisać wszystkich wigilii, ale mogę napisać kilka słów o wigilii w klasie, do której chodzę. Już na początku grudnia, ustalamy podział ról, czyli kto może przynieść obrus, napoje, owoce, ciasto czy dekoracje. Przygotowania rozpoczynają chłopcy ustawiają stoliki, na których rozkładamy biały obrus. Później dziewczyny układają nakrycia dla każdego oraz słodkości, owoce i napoje. Każdy z nas miał jakieś zajęcie. Było miło, i świątecznie. Nie mogło zabraknąć opłatka i świąteczno-noworocznych życzeń. Nasza wychowawczyni złożyła nam życzenia, abyśmy świetnie zdali egzaminy gimnazjalne i dostali się do wymarzonych szkół ponadgimnazjlanych. My również  składaliśmy sobie życzenia, przede wszystkim, żebyśmy nie zapomnieli o sobie, jak już będziemy w nowych szkołach. Niestety, ale w moim przypadku to była nasza ostatnia wigilia klasowa, ponieważ jesteśmy już w klasie trzeciej. Na koniec wszyscy wspólnie śpiewaliśmy kolędy. To wydarzenie było bardzo radosne dla wszystkich, szczególnie w momentach, gdy chłopcy udawali śpiewaków operowych. Osobiście bardzo dobrze wspominam wszystkie te chwile, cieszę się, że zostały one uwiecznione na zdjęciach, które będą wspaniałą pamiątką.

Dziękuję za uwagę i życzę Wesołych Świąt oraz Szczęśliwego Nowego Roku !!!

 Angelika Tylkowska klasa IIId

Apel pozytywnych emocji 2016

19 grudnia odbył się pierwszy w tym roku szkolnym Apel pozytywnych emocji. W zeszłym roku pożegnaliśmy (kończących trzecią klasę) prowadzących – Natalię Ucieklak i Adriana Klimka, teraz mieliśmy okazję zobaczyć pierwszy występ nowego duetu: Karoliny Lady i Angeliki Tylkowskiej, które świetnie sobie poradziły. Dyrektorem technicznym przedsięwzięcia był jak zwykle Damian Sawicki, który już nie pierwszy raz świetnie się w swojej roli sprawdził. Przedświąteczny Apel pozwolił przede wszystkim na podsumowanie konkursów przedmiotowych, konkursu fotograficznego „Rzeka wspomnień” oraz społecznej akcji „Pamięć o nieobecnych”. Dzięki temu obfitował w nagrody i upominki zarówno dla laureatów konkursów, jak i tych uczniów, którzy ofiarowali swoje serce, czas i pracę, żeby posprzątać groby na cmentarzu w Poraju. Wszyscy mogliśmy posłuchać również o nadchodzących konkursach, np. o fizyczno-fotograficznym konkursie pod nazwą „Zjawiska fizyczne wokół nas” oraz wzruszyć się przy świątecznych życzeniach. Do zobaczenia po feriach zimowych! D.S.-K

Betlejemskie Światło Pokoju

Jest to coroczna skautowa i harcerska akcja przekazywania przed świętami Bożego Narodzenia symbolicznego Światełka Pokoju, które podawane jest aż z Betlejem rękami skautów oraz harcerzy. Roznoszone jest ono po całej Europie. Betlejemskie Światło Pokoju jest symbolem ciepła, miłości i pokoju. W praktyce wydarzenie to rozpoczyna się rzeczywiście w Betlejem skąd od świeczki odpalany jest „płomyk pokoju”, który wędrując na granice przekazywany był dalej, aż dotarł do Słowaków, z którymi 11 grudnia na granicy spotkaliśmy się by odebrać od nich płomień i rozprowadzić go po Polsce, m.in. odpalając od niego świece w kościołach.

Jednak cały wyjazd nie polegał tylko na tym. Rozpoczął się on 9 grudnia i trwał trzy dni. Podczas pierwszego dnia nieorganizowane były żadne zajęcia i dzień zleciał na integrowaniu się z innymi drużynami harcerskimi. Jednak następnego dnia odbyła się ogromna gra terenowa. Pomimo chłodu i paru siniaków od ślizgania się na lodzie wszyscy bawili się wyśmienicie. W ostatni dzień wyjazdu wybraliśmy się na msze polsko-słowacką co samo w sobie jest ciekawym doświadczeniem. Następnie była chwila czasu na wymienienie się ze skautami słowackimi chustami, które kolorem charakterystyczne są dla danej drużyny (Barwy naszej drużyny tj. 23 Drużyny Harcerskiej im. Batalionu Parasol to kolor czarny oraz czerwony). Następnie odebraliśmy od nich lampion ze światełkiem pokoju i tak zakończył się nasz wyjazd. Jednak artykuł ten dotyczy nie tyle samego wyjazdu, co całego wydarzenia.

Następnym punktem do wypełnienia było rozprzestrzenienie światełka po Polsce. Najpierw odbyło się przekazanie go do kościoła w Myszkowie podczas mszy harcerskiej 18 grudnia, a później tego samego dnia do kościoła w Poraju. Po kilku dniach, w których można było wejść do naszego kościoła i odpalić świece, by „zanieść pokój” do swojego domu światełko zostało przekazane drużynom częstochowskim, które zaniosły lampion na Jasną Górę, a następnie przekazały go następnemu miastu.

Jak widać w akcję tą włączyły się drużyny z całej Polski, gdyż jest ona dobrze znana, a Związek Harcerstwa Polskiego prowadzi tą akcję od 1991 roku i na pewno dalej będzie brał w niej udział.

Karolina Lada klasa IIId

Mikołajki, czyli święto ku czci świętego Mikołaja

Mikołajki to tradycja polska obchodzona 6 grudnia w katolicyzmie i prawosławiu. Do XIX wieku był to na ziemiach polskich dzień wolny od pracy. W 1969 roku w kościele katolickim jest to już tylko tzw. wspomnienie dowolne.

Od IX wieku Mikołaj był czczony w chrześcijaństwie wschodnim i zachodnim jako święty i cudotwórca. Spisany w Bizancjum Żywot Mikołaja przekazuje, że już w tym czasie 6 grudnia obchodzono w Konstantynopolu święto Mikołaja, które traktowano jako godne przygotowanie do Bożego Narodzenia. Liczne, zaakceptowane przez Kościół cuda sprawiły, że na Zachodzie jego wspomnieniu nadano również rangę święta.

Już w X wieku w Mikołajki wystawiano dramaty liturgiczne dla dzieci, opowiadające historię świętego, które w późnym średniowieczu staną się niezwykle popularne w całej Europie. Część badaczy sądzi, że zwyczaj wręczania prezentów związany był początkowo z tymi przedstawieniami. Inni wskazują na XII-wieczne przekazy ze środkowej Francji, które informują, że w wigilię święta Mikołaja zakonnice roznosiły prezenty dla dzieci z biednych rodzin i zostawiały je wieczorem pod drzwiami. W paczkach znajdowały się pomarańcze i orzechy. Kult świętego był tak popularny, że od XVI wieku w kalendarzach protestanckich zachowano przy 6 grudnia zapis o wspominaniu tego dnia Mikołaja.

Nazwę święto zastąpiono w nich Dniem Mikołaja. W XVII-wiecznych niemieckich pismach protestanckich wyrażano zaniepokojenie zwyczajem wręczania dzieciom prezentów przez świętego biskupa. Niektórzy duchowni luterańscy uważali to za przejaw odrzucanego przez protestantów kultu świętych i proponowali, aby upominki przynosiło Dzieciątko Jezus w Boże Narodzenie. To najstarszy ślad próby przeniesienia zwyczaju wręczania dzieciom prezentów z wigilii 6 grudnia na wigilię Bożego Narodzenia.

W średniowiecznej Europie zachodniej uważano świętego Mikołaja za patrona dzieci. Zbliżone do współczesnych zwyczaje mikołajkowe są udokumentowane od XV wieku w źródłach polskich, czeskich, austriackich, holenderskich, belgijskich i niemieckich. Święty Mikołaj pełnił w nich rolę osoby przynoszącej prezenty z okazji własnego święta. Jego atrybutami były siwa broda, pastorał, mitra oraz długa, czerwona szata biskupia. Wieczorem 5 grudnia obdarowywał owocami, orzechami, ciastkami czy cukierkami dobrze zachowujące się dzieci. Niegrzeczne uderzał pastorałem. Gdy nie pojawiał się osobiście, dzieci starały się przekazać, że czekają na prezenty, na różne sposoby. Z Holandii zachowały się zapisy o wystawianiu butów przy kominku. W Czechach dzieci wieszały skarpety na ramach okiennych, a w Austrii kładły buty na parapecie.

 Współcześnie w Polsce, nocą z 5 na 6 grudnia, podkłada się dzieciom prezenty pod poduszkę, w buciku lub umieszcza się je w dużej skarpecie. W wielu szkołach wymieniania się drobnymi prezentami z wcześniejszym losowaniem „swojego mikołajka” czy „swojej mikołajki” (czyli osoby, którą się obdaruje). W naszej szkole także obchodzony jest Dzień Mikołaja. Uczniowie wszystkich klas przebierają się w kolory kojarzące się z tym dniem, czyli czerwony i biały oraz przynoszą rekwizyty św. Mikolaja jak również reniferów czy śnieżynek. Przynoszą również prezenty, które wręczają wylosowanym osobom. Temu dniu towarzyszy także świąteczny klimat  poprzez udekorowanie klas łańcuchami, choinkami oraz kolorowymi światełkami. Myślę, że każdy lubi obchodzić to święto, bo mimo złej pogody za oknem  prezenty, nawet drobne, poprawiają humor uczniom jak i nauczycielom.

Olga Szymaniec klasa IIId

https://pl.wikipedia.org/wiki/Miko%C5%82ajki_(zwyczaj)

Jak zdrowo odżywiać się?

5 grudnia 2016 r. z wizytą w szkole była u nas pani dietetyk z instytucji Naturhouse . Jest to instytucja zajmująca się przede wszystkim dawaniem zdrowych diet i rad jak należy się odżywiać dla swoich klientów. Pani opowiadała nam jak ważne jest zdrowe odżywianie i co należy jeść aby nasz organizm funkcjonował prawidłowo.

Najważniejszym posiłkiem w ciągu dnia jest śniadanie. Powinny się w nim znajdować owoce, warzywa, nabiał. Kolejnym posiłkiem jest drugie śniadanie. W nim również powinny znajdować się owoce czy jakiś rogalik. Po południu jemy obiad. Obiad powinien dodawać nam energii i siły. Na podwieczorek możemy zjeść np. serek. Jest on częścią nabiału, więc również doda nam on składników potrzebnych aby nasz organizm prawidłowo funkcjonował. Ostatnim posiłkiem w ciągu dnia jest kolacja. Możemy wtedy zjeść np. jajka, ryby, owoce, warzywa. Nie możemy się przejeść na noc, więc kolacja powinna być spożywana około godziny 19:00. To wszystko dowiedzieliśmy się od bardzo miłej pani dietetyk, która również uświadomiła nas jak bardzo szkodliwa dla organizmu jest cola, którą tak chętnie kupujemy. Słodycze również nie są zdrowe da organizmu. Nie powinniśmy również obżerać się fast foodami.

Zdrowy tryb życia dla naszego organizmu jest bardzo ważny. Pani dietetyk bardzo dziękuję za to, że uświadomiła mi jak i zarówno nam wszystkim jakie skutki przynosi nie zdrowa żywność. Doprowadza ona np. do otyłości. Dziewczyny również nie powinny stosować diet, które czyhają gdzieś na internecie. Takie bezmyślne diety, mogą doprowadzić do anoreksji czy bulimii, które trudno wyleczyć.

Moim zdaniem wizyta pani dietetyk uświadomiła wszystkim jak bardzo ważne jest zdrowe odżywianie oraz do czego może doprowadzić nie przemyślana dieta. Dlatego odżywiajmy się zdrowo bo to ważna czynność w naszym życiu.   

Paulina Czerw klasa IIId

O Muzeum Powstania Warszawskiego

Niecodzienny wykład o historii Polski w szkole.

28 listopada br. w naszym Gimnazjum im. Kazimierza Górskiego w Poraju mieliśmy zaszczyt gościć przewodnika z Muzeum Powstania Warszawskiego. Była nim pani Diana Walawender, która poprowadziła ciekawe zajęcia na temat historii Polski w latach 1944. Uczniowie klas drugich i trzecich, mogli pogłębić w nieco inny sposób niż na co dzień na lekcjach, swoją wiedzę na temat tego czasu w historii. Dzięki prezentacji oraz rekwizytom uczniowie mogli lepiej wyobrazić sobie życie ludzi i wydarzenia dziejące się w tamtym czasie. Pozwoliło im to szybciej przyswoić wiedzę i dodatkowo zainteresować. Ciekawe przedstawienie Powstania Warszawskiego spotęgowało chęć odwiedzenia muzeum.

Co znajduje się w Muzeum Powstania Warszawskiego?

Muzeum Powstania Warszawskiego otwarto w sześćdziesiątą rocznicę wybuchu Powstania. Mieści się w dawnej elektrowni tramwajowej, zabytku architektury przemysłowej z początku XX w. W niepowtarzalny sposób zaprojektowana ekspozycja muzealna oddziałuje obrazem, światłem i dźwiękiem. Aranżacja wnętrza i wykorzystanie efektów multimedialnych przybliżają powstańczą rzeczywistość. Głównymi elementami wystawy są zdjęcia w wielkich formatach, monitory i komputery. Wytyczona trasa przedstawia chronologię wydarzeń i prowadzi przez poszczególne sale tematyczne. Zwiedzający poruszają się w scenerii sprzed sześćdziesięciu lat, chodzą po granitowym bruku wśród gruzów niszczonej Stolicy. Sercem Muzeum jest stalowy monument, przechodzący przez wszystkie kondygnacje budynku. Na jego ścianach wyryte jest kalendarium Powstania, a dobiegające z niego brzmienie bijącego serca symbolizuje życie Warszawy w roku czterdziestym czwartym. W przeznaczonej specjalnie dla dzieci Sali Małego Powstańca - jedynej tego typu w Polsce - jasnej i kolorowej, dzieci uczą się historii oglądając teatrzyk powstańczy czy wcielając się w rolę harcerskich listonoszy i sanitariuszek. Najmłodsi goście mają do dyspozycji repliki dawnych zabawek, gry planszowe i puzzle.

W naszym gimnazjum zdobywamy wiedzę nie tylko na lekcjach. Dzięki częstemu odbywaniu się tego typy zajęć, uczymy się także poza szkolnymi ławkami. Tym razem dowiedzieliśmy się więcej na temat Powstania Warszawskiego. Serdecznie zachęcam do udziału w kolejnych ciekawych prezentacjach oraz do zwiedzenia Muzeum Powstania Warszawskiego i pogłębienia wiedzy na temat tak ważnego czasu w historii Polski.

Oliwia Stodółkiewicz klasa IIId